Annecik anneciğimin güzel omzunda meme sonrası horul horul uyurken... (19/08/2009) 
Henüz minicik bir bebek olduğum için çok uyuyorum ve çok da seviyorum uyumayı, babişkomun kucağındayım bu kez (20/08/2009)
Bilin bakalım yatış pozisyonum nasıl??:)) (20/08/2009)
Ohhh, uyurken keyif yapmayı da bilirim ben... (21/08/2009)
Uyanıkken resim karesine yakalandığım nadir anlardan biri: Ana kucağına ilk oturduğum gün... (18/08/2009)
Uykulu uykusuz, gazlı gazsız, pişikli pişiksiz günleri geçirdik ve bir ayı geride bıraktık Çarşamba günü itibarıyla... İlk günler "nasıl geçecek bugünler ve nasıl alışacağız yeni hayatımıza" derken haftaları devirmişiz. 3 saatte bir yemek saatlerini kovalamışız... Kimi zaman uyuya kalmışız, kimi zaman uyumamak için (gözlerden uyku akarken) direnmişiz..
Altımız açıldığında ortalığa kaynak suyu gibi çişler, altın rengi kakalar yapmışız. Memeden ayrılmamak için inat etmişiz ama eninde sonunda uykuya yenik düşmüşüz memedeyken ve bir de bakmışız ki yatağa yatırılıvermişiz; durumu farkeder etmez uyanıp yaygarayı koparmış tekrar meme istemişiz, memeye hiç doymamışız...
Doğumdan sonraki ilk aşımızı olmuşuz (20.08.2009'da), kiloları almışız boyumuzu uzatmışız (3,750 gr ve 53 cm).
Bacaklarımızdaki ilk boğumlar oluşmuş (el bilekleri etrafındaki boğum öncesi çizgiler belirmeye zaten başlamıştı); dirsekler, dizler etlenmiş, gıdı daha bir kaymak kıvamına gelmiş, yanaklar pinpon topu gibi yusyuvarlak olmuş, o incecik ayaklar bile dolgunlaşmış artık... Biblo olarak salon sehpasına oturtulacak kıvama gelmişiz, sıkıştırılıp yoğrulma kıvamına gelmek için gün sayıyoruz...
İyi ki doğmuş kızımız, iyi ki dünyamıza gelmiş, hayatımızın anlamı ve merkezi olmuş... Meleğimize daha nice aylar, yıllar hep güzelliklerle, mutluluklarla, sağlıkla, bereketle gelsin...
Annecik annecik ve babişkon seni çok seviyor boncuk gözlü, minyatür kızımız!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder